Τελευταια Νεα
Φόρτωση...
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Άρθρα. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Άρθρα. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων


 




Αναμφισβήτητα ένας από τους δύο-τρεις μεγαλύτερους και σίγουρα ο τρομερότερος πολέμαρχος από τους αρχηγούς των Όπλων της Αττικής στον Απελευθερωτικό αγώνα του 1821 ήταν ο Δημήτριος (Μήτρος) Λέκκας.

Γεννήθηκε στο Μενίδι το 1796. Το σπίτι του ήταν απέναντι από την εκκλησία των Αγίων Θεοδώρων και του παλιού Αγίου Βλασίου, πίσω από το σημερινό Λαογραφικό Μουσείο στην οδό Αθ. Χείλιου. Έλαβε μέρος ως οπλαρχηγός σε πολλές μάχες στην Αττική, στην Ανατολική Ελλάδα και στην Πελοπόννησο και διακριθείς για τη γενναιότητα του τιμήθηκε με τους βαθμούς Πεντηκοντάρχου (1822), Χιλιάρχου (1824) και Αντιστράτηγου (1824). Κατά την πολιορκία της Ακρόπολης από τον Κιουταχή διακρίθηκε στη μάχη του Χαϊδαρίου επικεφαλής 110 στρατιωτών. Ακολούθως στις 11 Οκτωβρίου μαζί με τους στρατιώτες του και υπό τις διαταγές του Φιλέλληνα Φαβιέρου και του Νικολάου Κριεζώτη οδήγησε σώμα 300 πάνοπλων ανδρών στην παράτολμη νυχτερινή επιχείρηση εισόδου στην πολιορκούμενη Ακρόπολη. Όλοι μπήκαν "αβλαβείς" διασπώντας τον κλοιό των Τούρκων και εφοδιάζοντας με πολεμοφόδια τους πολιορκημένους.

Ο Μήτρο Λέκκας ήταν παράτολμος και πληγώθηκε πέντε φορές σε πέντε διαφορετικές μάχες.
Ο αδερφός του Αναστάσης Λέκκας γεννημένος στο Μενίδι το 1789 εξευτέλισε τον Ομέρ Βρυώνη μαζί με τον Χασιώτη Μήτρο Τσεβά, νικώντας τον στη μάχη του χωριού Δραγουμάνο και στις 2 Νοεμβρίου 1821, νίκησε τους Τούρκους στη μάχη του Χαλανδρίου όπου όμως έχασε μαρτυρικά τη ζωή του, αφού κυριολεκτικά οι Τούρκοι τον τεμάχισαν με τα γιαταγάνια τους.

Ο δεύτερος αδερφός του, Γιωργάκης Λέκκας, μεγάλος αρχηγός των Όπλων της Αττικής και αυτός, αφού συμμετείχε σε διάφορες μάχες με γενναιότητα και ανδρεία, έχασε τη ζωή του το 1825 από επιδημική ασθένεια και τον πένθησε ολόκληρη η πόλη των Αθηνών. Ο πατέρας των Λεκκαίων Νικόλαος, το καλοκαίρι του 1821 συνελήφθη στο Μενίδι από τους Τούρκους του Ομέρ Βρυώνη, οι οποίοι τον έσφαξαν στο πλατύσκαλο του σπιτιού τους, πίσω από τη σημερινή ταβέρνα του «Κιτσαρώνα» και έριξαν το πτώμα του στα σκυλιά.
Ο τρίτος αδερφός του Μήτρου Λέκκα Ιερομόναχος Παΐσιος σκοτώθηκε το 1826 στην Ακρόπολη μαζί με τη μητέρα τους και ενταφιάστηκαν και οι δύο στη σκιά του Παρθενώνα.

Ο ανιψιός του, Προκόπης Κατσαντώνης, φέροντας και αυτός τον βαθμό του Αντιστράτηγου, σφαγιάστηκε και αυτός από τους Τούρκους στη μάχη του Καματερού μαζί με το Μεγάλο Μενιδιάτη Αρχηγό Αναγνώστη Κιουρκατιώτη.
Ο Μήτρο Λέκκας το 1828, σε ηλικία 32 χρονών μετά από διαταγή του Κυβερνήτη Καποδίστρια προσπάθησε να επαναστατήσει τα υποταγμένα από τους Τούρκους χωριά της Αττικής, και ενώ πέτυχε τον σκοπό του, προδόθηκε από κάποιον καλόγερο και επιστρέφοντας στο στρατόπεδο της Ελευσίνας, έπεσε σε ενέδρα των Τούρκων, συνελήφθη ζωντανός και οδηγήθηκε στο τρομερό κάστρο της Χαλκίδας όπου με διαταγή του Ομέρ Πασά της Εύβοιας γδάρθηκε ζωντανός και κρεμάστηκε μέχρι να ξεψυχήσει σε τεράστια τσιγκέλια που ήταν κρεμασμένα έξω από τα τείχη του κάστρου.
Αυτός ήταν ο πρώτος θάνατος του Μήτρου Λέκκα. Θάνατος μαρτυρικός, θάνατος σωματικός και θάνατος Έλληνα Ήρωα.
Η πόλη των Αχαρνών τίμησε το 1982 τον Μήτρο Λέκκα, (αλλά και τους υπόλοιπους Μενιδιάτες επαναστάτες του 1821) τοποθετώντας τον αδριάντα του στην κεντρική πλατεία, έξω από τον νέο Άγιο Βλάσιο και λίγα μέτρα μακριά από το πατρικό του σπίτι.

Το βράδυ της περασμένης Παρασκευής 8 Μαρτίου μέχρι τα ξημερώματα του Σαββάτου 9 Μαρτίου κάποιοι κοινοί κλέφτες αποφάσισαν να επιβάλλουν σε ολόκληρη των πόλη των Αχαρνών τη μηδενιστική και κοινωνικά απαράδεκτη πολιτιστική τους άποψη, ξεριζώνοντας και κλέβοντας την ορειχάλκινη προτομή του ήρωα Μήτρου Λέκκα, την οποία στη συνέχεια προφανώς διοχέτευσαν σε κάποιους κλεπταποδόχους μετάλλου για μία χούφτα ευρώ.
Αυτός είναι ο δεύτερος θάνατος του εθνικού ήρωα Μήτρου Λέκκα. Θάνατος επίσης μαρτυρικός, αφού προφανώς η προτομή θα έχει λιώσει στους 800 έως 900 βαθμούς Κελσίου που λιώνει ο ορείχαλκος. Κυρίως όμως μαρτυρικός θάνατος διά τήξεως της συλλογικής μνήμης, της μνήμης δηλαδή που οφείλουμε συγκροτημένα να έχουμε απέναντι στην Ιστορία, στον Πολιτισμό και στους Ήρωες που έδωσαν οικογενειακώς τις ζωές και τις περιουσίες τους για να μπορούμε σήμερα να συγκαταλεγόμαστε στο ελεύθερο ανθρώπινο γένος.

Η Ιστορική και Λαογραφική Εταιρεία Αχαρνών ενημέρωσε ως όφειλε τον γλύπτη και δημιουργό της προτομής Φάνη Ραχούτη, τον απόγονο του Μήτρου Λέκκα Ιωάννη Λέκκα, τον πρώην Πρόεδρο της Ι.Λ.Ε.Α. Δημήτρη Γιώτα και τον πρώην Δήμαρχο των Αχαρνών του 1982 Ντίνο Βρεττό που επί των ημερών του τοποθετήθηκε ο αδριάντας. Και οι τέσσερις μας δήλωσαν την άγνοια τους για το περιστατικό, τη λύπη και τον θυμό τους.

Η Ι.Λ.Ε.Α. είναι σίγουρη ότι η Ελληνική Αστυνομία θα εξιχνιάσει την κλοπή και ευελπιστεί πως ο Δήμος των Αχαρνών θα πράξει τα δέοντα για την αντικατάσταση της προτομής και την εξασφάλιση από εδώ και στο εξής της αδιατάρακτης σχέσης του τοπόσημου με την ιστορικότητα του Δημοσίου χώρου.

Ταυτόχρονα η Ι.Λ.Ε.Α. διαβεβαιώνει τα μέλη, τους φίλους, τους εθελοντές και το κοινό της πόλης των Αχαρνών ότι ο δεύτερος θάνατος του Μήτρου Λέκκα δεν πρόκειται να οδηγήσει στην οριστική απάλειψη των κατορθωμάτων του από την ιστορική και συλλογική μνήμη.

Στο τέλος, η κοινωνία των πολιτών θα νικήσει και θα επιβάλλει τους κανόνες της και εμείς θα συνεχίσουμε να τιμούμε τους ήρωες μας στον αιώνα τον άπαντα.



 
Μοιάζει με πρωταπριλιάτικο ψέμα, αλλά δεν είναι ούτε ψέμα, ούτε Πρωταπριλιά. Από σήμερα, Σάββατο 09-03-2024 ένα εμβληματικό τοπόσημο του Μενιδίου, που βρισκόταν στην είσοδο του Ιερού Ναού του Αγίου Βλασίου, στην κεντρική Πλατεία της πόλης και συμβόλιζε, για δεκαετίες, τον αγώνα των Μενιδιατών κατά της Τουρκοκρατίας, δεν βρίσκεται στη θέση της.
Σε μια εποχή πλήρους έκπτωσης των αξιών, άθλιοι την αφαίρεσαν από τη θέση της το βράδυ της Παρασκευής 08-03-2024 και πιθανότατα θα βρίσκεται στο δρόμο για κάποιο από τα παράνομα σκραπατζίδικα.
Από νωρίς το πρωί του Σαββάτου που διαπιστώθηκε η αφαίρεση της προτομής, άνθρωποι που έχουν ιδιαίτερη σχέση με την ιστορία των Αχαρνών, αλλά και απλοί πολίτες εκφράζουν την αγανάκτησή τους και ζητούν κινητοποίηση της Αστυνομίας για την επιστροφή της προτομής στη θέση της και την παραδειγματική τιμωρία των ενόχων.

ΠΟΙΟΣ ΗΤΑΝ Ο ΜΗΤΡΟΛΕΚΚΑΣ
Ο Μήτρο Λέκκας γεννήθηκε στο Μενίδι το 1796. Ήταν γιος του Νικολάου Λέκκα και αδελφός των μεγάλων καπεταναίων Ανάσταση και Γιώργη, αναδείχθηκε δε ως ένας από τους μεγαλύτερους πολέμαρχους της Αττικής κατά τη διάρκεια του Ιερού Αγώνα.
Έλαβε μέρος σε πολλές μάχες στην Αττική, στην Ανατολική Ελλάδα και στην Πελοπόννησο, διακριθείς για τη γενναιότητα του και τιμήθηκε με τους βαθμούς Πεντηκοντάρχου (1822), Χιλιάρχου (1824) και Αντιστράτηγου (1824). Κατά την πολιορκία της Ακρόπολης από τον Κιουταχή διακρίθηκε στη μάχη του Χαϊδαρίου επικεφαλής 110 στρατιωτών. Ακολούθως στις 11 Οκτωβρίου μαζί με τους στρατιώτες του και υπό τις διαταγές του Νικολάου Κριεζώτη οδήγησε σώμα 300 ανδρών στην παράτολμη νυχτερινή επιχείρηση εισόδου στην πολιορκούμενη Ακρόπολη. Όλοι μπήκαν "αβλαβείς" διασπώντας τον κλοιό των Τούρκων και εφοδιάζοντας με πολεμοφόδια τους πολιορκημένους.
Ο Μήτρο Λέκκας πληγώθηκε πέντε φορές σε ισάριθμες μάχες.
Το 1828 μετά από διαταγή του κυβερνήτη Καποδίστρια προσπάθησε να ξεσηκώσει τα υποταγμένα στους Τούρκους χωριά της Αττικής. Έχοντας πετύχει το σκοπό του και ενώ επέστρεφε στην Ελευσίνα για να προετοιμάσει την εξέγερση, προδόθηκε από κάποιον καλόγερο, έπεσε σε ενέδρα των Τούρκων και συνελήφθη ζωντανός, μαζί με τον Αθηναίο οπλαρχηγό Νικόλαο Δανίλη και ολιγομελή συνοδεία. Όλοι οδηγήθηκαν στο φοβερό κάστρο του Ευρίπου (της Χαλκίδας) και με διαταγή του Ομέρ Πασά, τον μεν Νικόλαο Δανίλη οι Τούρκοι τον παλούκωσαν, τον δε Μήτρο Λέκκα τον έγδαραν ζωντανό και τον κρέμασαν σε τεράστια τσιγκέλια από τα τείχη του κάστρου.
Έτσι λοιπόν ο Μενιδιάτης Μήτρο Λέκκας εισήλθε ως ήρωας στο πάνθεο των αθανάτων σε ηλικία 32 ετών, αφήνοντας ορφανό τον μοναχογιό του Ιωάννη, μετέπειτα Στρατηγό, πρώτο Πρόεδρο του Μετοχικού Ταμείου Στρατού και για σειρά ετών βουλευτή Αττικοβοιωτίας και Αττικάρχη.
Ο Μήτρο Λέκκας ήταν παντρεμένος με την Μαρία το γένος Μπαλή, της οποίας τα δύο αδέρφια Σπύρος και Γεωργάκης εφονεύθησαν κατά την πολιορκία της Ακρόπολης, το 1826. Η λαϊκή μούσα ύμνησε το Μήτρο Λέκκα με τους στίχους του άγνωστου ποιητή όπως δημοσιεύτηκαν στην «Νέα Πανδώρα» τόμος στ’, σελίδα 16 :
«…Βλαχαίοι το κάστρο εκράτηγαν, Σαρής Λέκκας το παίρνουν∙
Είν’ ο Σαρής από του Ψυρρή και ο Λέκκας Μενιδιάτης ...»

ΠΗΓΗ: Δημητρίου Γιώτα «Οι Μενιδιάτες κατά τον 18ο αιώνα και την Επανάσταση του 1821


 Ο Δήμαρχος Αχαρνών, Σπύρος Βρεττός, σε μήνυμά του για την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας, αναφέρει: «Σήμερα, όπως και κάθε ημέρα, τιμούμε και γιορτάζουμε τις γυναίκες που μας μεγάλωσαν, τις γυναίκες που μας συντροφεύουν στη ζωή, τις γυναίκες που εργάζονται σκληρά, που δημιουργούν και ονειρεύονται.Τις γυναίκες που με τους αγώνες και τη φροντίδα τους ορίζουν τον κόσμο όλο.Υμνούμε και θαυμάζουμε την ανεξάντλητη πηγή της αγάπης, της δύναμης, της ίδιας της ζωής. Χρόνια πολλά σε όλες τις γυναίκες των Αχαρνών, σε όλες τις γυναίκες του κόσμου».






Της Εύης Τριανταφύλλου

Στο άκουσμα της είδησης ότι έφυγε από τη ζωή η συμμαθήτριά μας Νίνα Πρινιόλου, με κυρίεψε βαθιά θλίψη, όπως εξάλλου και όλη την τοπική κοινωνία, τους οικείους, τους συμμαθητές και όσους την γνώριζαν.

Η Νίνα ήταν ένα παιδί καλοκάγαθο που ήξερε να κοιτάζει τους άλλους κατάματα. Με αυτά τα δικά της υπέροχα μοναδικά μάτια, που είχαν μια γαλαζοπράσινη ειλικρίνεια. Ένα ανεπιτήδευτο βλέμμα που φώναζε τις λέξεις “φιλία”, “αγάπη”, “αλήθεια!”

Την είχα χάσει, έτσι όπως δυστυχώς χανόμαστε πολλές φορές με συμμαθητές και φίλους, με οικεία πρόσωπα που αγαπάμε... 
Ίσως να φταίει η σκληρή καθημερινότητα,  ο αδυσώπητος χρόνος και οι υποχρεώσεις της ζωής, που  μας απομακρύνουν, ακόμα κι όταν ζούμε στον ίδιο τόπο…

Τη βρήκα μέσα από τη σελίδα της στο face Book.

Και δεν έχω καλύτερο τρόπο να την αποχαιρετήσω πάρα μόνο μέσα από ένα δικό της συγκλονιστικό κείμενο που δημοσίευσε εκεί…

"Ξημέρωμα Κυριακής 8 Οκτωβρίου 2017 ώρα Ελλάδος 3:30 π.μ

Ξυπνάω από τα αλλόκοτα όνειρα μου με μια πίκρα μα και νοσταλγία. θέλω να γράψω,θέλω να μιλήσω με τον μόνο τρόπο που ξέρω.

Οι ψυχές με περιτριγυρίζουν νιώθουν την ανάγκη μου. Η νύχτα δεν με τρομάζει ήταν πάντα φίλη μου γνώριμη και πιστή.

Ίσως να έχεις δίκιο Μαρία μου φίλη και συμμαθήτρια μου που μαζί είπαμε το πρώτο τραγούδι μπροστά σε κοινό στο αμφιθέατρο του σχολείου και σηκώθηκε όλη η αίθουσα φωνάζοντας αυτή είναι η 28η Οκτωβρίου.

Εμείς είμαστε άραγε υπεύθυνοι για την ζωή μας; Ίσως όχι!

Δεν παραπονιέμαι. Το αντίθετο η ζωή μου τα έχει δώσει όλα απλόχερα. Ποιος δεν θα ήθελε σήμερα να είναι δημόσιος υπάλληλος να έχει τον μισθό του (αυτόν που απέμεινε) βρέξει χιονίσει.

Εγώ Μαρία μου δεν θέλω τίποτα από όλα αυτά. Συχαίνομαι την τεχνολογία τα gadget και όλες αυτές τις αηδίες που έβαλαν με το ζόρι στην ζωή μας.

Θέλω πίσω την ψυχή μου !!!! θέλω πίσω τους αγαπημένους μου φίλους που άλλοι χάθηκαν και άλλοι μεταλλαχτήκαν. θέλω πίσω τα παιδικά μου χρόνια μαζί με τις σκιές τους ,τα καλοκαίρια να ξυπνάω το πρωί με τους ψαράδες και να ρίχνουμε τα δίχτυα με τα καΐκια και τα γριγρί, να βλέπουμε όλοι μαζί την αυγή και να τρώμε όλοι σε ένα πιάτο την κακαβιά. Να δω ξανά τις γυναίκες με τα κιτρινόμαυρα μαντίλια να πλένουν τα ρούχα στην πηγή και εγώ να πίνω νερό να ξεδιψάω, να γυρίζω ξυπόλητη και να μαζεύω κοχύλια , να μιλάω με τα άγρια περιστέρια στις σπηλιές.

Θέλω το παλιό μου ZODIAC και το ψαροντούφεκο με την τρίαινα που μου χάρισε ο πατέρας μου, τις καταιγίδες και τις αστραπές που φώτιζαν τον ουρανό, το νερό να τρέχει κάτω από την σκηνή μας, την φουρτούνα και τις βρισιές του πάτερα μου που τα έβαζε με τον καιρό.

Θέλω να ξαναδώ τα σπιτάκια των ψαράδων με τα δίχτυα απλωμένα στις κάτασπρες μάντρες.

θέλω το παιδί μου να τα δει όλα αυτά να ζήσει να μην γίνει ζόμπι.

Με σκοτώνει η κάθε μέρα που αναγκάζομαι να φοράω την μάσκα του τρόμου και να υποκρίνομαι ότι είμαι κάτι άλλο.

Όχι δεν είμαι και ούτε πρόκειται να γίνω !

Μου είπε κάποια φίλη κάποτε, να κάνεις παρέα με αητούς για να σε μάθουν να πετάς ψηλά και της απάντησα , τον ίδιο τον αητό ποιος θα τον μάθει να πετά ,αυτοί ? που τους άφησε και τους γκρέμισαν ?

Ζητάω πολλά και το ξέρω μα αυτή είμαι.

Είμαι ρομαντική και με λένε Νίνα."

Η Νίνα γεννήθηκε στις 6 Φεβρουαρίου του 1969 κι έφυγε νωρίς…

 


Η αυλαία έπεσε … Ένας μαχητής, παθιασμένος Κρητικός, με όνειρο τα παιδιά της Κρήτης (και όχι μόνο) που βρίσκονται εκτός πατρίδας, να μάθουν να την αγαπούν, να μάθουν τα ήθη, τα έθιμα την ζωντάνια και τους χορούς της.

Έφυγε … Για αυτό το λόγο αγωνίστηκε με πάθος και παρέσυρε όλους εμάς μαζί του, για να δημιουργήσει το σπίτι των Κρητών στο Δήμο μας, τον Δήμο Αχαρνών και μέσα σε αυτό το σπίτι να «κλείσει» όλη την αγάπη για τα παιδιά, την αγάπη για την ιδιαίτερη πατρίδα μας την Κρήτη.

Πιστεύω ότι τα κατάφερε πολύ καλά και πρέπει αυτό να γίνει για όλους εμάς που μείναμε πίσω σκοπός να διατηρήσουμε το όνειρο του σωστό και μεγάλο όπως επιθυμούσε.

Ας είναι απαλό το χώμα της Κρήτης μας που τον σκεπάζει.

Με εκτίμηση και αγάπη

Οικ. Αθηνάς Μιχ Τζαφερου

 



 
Ο Γιώργος Ζαφειράκης και η οικογένεια της ΚΡΗΤΙΚΟΠΟΥΛΑΣ αποχαιρετούν ένα εκλεκτό τέκνο που διακρίθηκε για την αγάπη και τον διαρκή αγώνα του για την ανάδειξη της παράδοσης της Κρήτης, μέσα από τον Σύλλογο Κρητών Αχαρνών.
Ο Μανώλης Μανιδάκης είχε στην ΚΡΗΤΙΚΟΠΟΥΛΑ τη δική του μόνιμη “γωνιά”.  Εκεί,  όπου με τους φίλους του τσούγκριζε την γλυκόπιοτη ρακή.
Θα τον θυμόμαστε πάντα χαμογελαστό να μιλάει, με μαντινάδες !

Θερμά συλλυπητήρια στην οικογένειά του 


 Η μεγάλη οικογένεια του Συλλόγου Κρητών Αχαρνών θρηνεί, στο άκουσμα της θλιβερής είδησης για την απώλεια του Επιτίμου Προέδρου του συλλόγου Μανώλη Μανιδάκη, ο οποίος έφυγε από τη ζωή το βράδυ της Παρασκευής 19 Ιανουαρίου.

Το Διοικητικο Συμβούλιο του Συλλόγου εξέδωσε την παρακάτω ανακοίνωση:
"To Διοικητικό Συμβούλιο του Συλλόγου Κρητών Αχαρνών, τα μέλη του συλλόγου καθώς και όλο το κρητικό στοιχείο της πόλης μας, πενθούμε και αποχαιρετούμε τον επίτιμο Πρόεδρο του συλλόγου μας, Μανώλη Μανιδάκη και εκφράζουμε τα θερμά μας συλλυπητήρια στην οικογένειά του και τους οικείους του.
Ο Μανώλης Μανιδάκης υπηρέτησε πιστά και με δύναμη ψυχής τον Σύλλογο Κρητών Αχαρνών για τέσσερις δεκαετίες, από τις οποίες τα 26 χρόνια ως Πρόεδρος του συλλόγου, έχοντας επιδείξει έργο, του οποίο το μέγεθος ανέδειξε τον σύλλογο ως ένα από τα μεγαλύτερα και ισχυρότερα πολιτιστικά σωματεία της πόλης μας και της Αττικής, με γνώμονα πάντα την διαφύλαξη της πολιτιστικής μας κληρονομιάς και την τήρηση της Κρητικής παράδοσης.
Καλό σου ταξίδι Μανώλη. Αιωνία σου η μνήμη. Ας είναι ελαφρύ το χώμα που θα σε σκεπάσει.
Το ΔΣ του Συλλόγου Κρητών Αχαρνών."
Ως ένδειξη πένθους, το Διοικητικό Συμβούλιο ομόφωνα αποφάσισε να μην πραγματοποιηθούν αύριο Σάββατο 20 Ιανουαρίου τα μαθήματα χορού στον σύλλογο καθώς επίσης και την επ' αόριστον αναβολή της προγραμματισμένης για μεθαύριο Κυριακή 21 Ιανουαρίου εκδήλωσης για την κοπή της Βασιλόπιτας.
Την θλιβερή είδηση έκανε γνωστή ο γιός του Δημήτρης Μανιδάκης με την ακόλουθη ανάρτηση




Με πατέρα από τος Αχαρνές και μητέρα από τον Βόλο ο συντοπίτης μας Δημήτριος Ελευθέριος Κατάρας είναι ο νέος Αρχηγός του Γενικού Επιτελείου Ναυτικού ο οποίος γεννήθηκε στο Βόλο Μαγνησίας το 1965 αλλά σε μικρή ηλικία επέστρεψε στον τόπο καταγωγής του πατέρα του, στο Μενίδι,  όπου και πήγε σχολείο.

Ποιός είναι:

Ο Αντιναύαρχος Δημήτριος Ε. Κατάρας ΠΝ, εισήχθη στη Σχολή Ναυτικών Δοκίμων το 1983, από την οποία αποφοίτησε και ονομάσθηκε Μάχιμος Σημαιοφόρος το 1987.

Η επιχειρησιακή του εμπειρία περιλαμβάνει υπηρεσία σε Φρεγάτες (Φ/Γ) του Στόλου ως Αξιωματικός Αεράμυνας (ΑΕΡ), Αξιωματικός Κέντρου Επιχειρήσεων (ΚΕΠΙΧ), Αξιωματικός Συνεννόησης (Σν), Διευθυντής Επιχειρήσεων και Ύπαρχος, ενώ διετέλεσε Κυβερνήτης στη Κ/Φ ΔΟΞΑ και στη Φ/Γ ΣΑΛΑΜΙΣ.

Έχει υπηρετήσει ως Επιτελής Διοικητού 1ης Μοίρας Φρεγατών, ως Διευθυντής Επιχειρησιακής Αξιολογήσεως του Στόλου (ΑΣ/ΔΕΠΑ), ως Τμηματάρχης σε Διευθύνσεις Επικοινωνιών (ΓΕΝ/Α4), Σταδιοδρομίας (ΓΕΝ/Β3) και Εξοπλισμών (ΓΕΝ/ΔΕΞ), ως Διευθυντής Διευθύνσεως Διοίκησης και Σταδιοδρομίας (ΓΕΝ/Β3), ως Αρχιεπιστολέας Στόλου (ΑΕ/ΑΣ), ως Διευθυντής Κλάδου Οπλικών και Ηλεκτρονικών Συστημάτων, Πολιτικής ΔΜ, Υποδομών και Δημοσίων Έργων (ΔΚΓ/ΓΕΝ) και ως Ναυτικός Ακόλουθος της Ελλάδος στη Ρώμη.

Έχει διατελέσει Διοικητής 2ης Μοίρας Φρεγατών, Διοικητής Διοικήσεως Φρεγατών, Διοικητής Σχολής Ναυτικών Δοκίμων, Υπαρχηγός Στόλου και Διοικητής Διοικήσεως Ναυτικής Εκπαιδεύσεως.

Το 2023 προήχθη σε Αντιναύαρχο και ανέλαβε καθήκοντα Αρχηγού Στόλου.

Ο Αντιναύαρχος Δημήτριος Ε. Κατάρας ΠΝ, έχει διέλθει όλα τα σταδιοδρομικά σχολεία του Πολεμικού Ναυτικού και των Ενόπλων Δυνάμεων, καθώς επίσης εκπαιδεύσεις Ην Πολέμου, ΑΕΛΑ, Επιτελών Αξιωματικών Ναυτικού (ΣΕΑΝ), την Ανωτάτη Διακλαδική Σχολή Πολέμου (ΑΔΙΣΠΟ) και NATO Defense College. Επίσης, κατέχει πτυχία MSc in ELECTRICAL ENGINEERING και MSc in AERONAUTICAL ENGINEERING από το US Naval Postgraduate School (NPS), ενώ είναι Διπλωματούχος Ηλεκτρολόγος Μηχανικός ΕΜΠ.

Κατέχει όλα τα προβλεπόμενα από το βαθμό του Μετάλλια και Παράσημα των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων, καθώς και Διαμνημονεύσεις συμμετοχής σε Επιχειρήσεις Διατήρησης Ειρήνης ΟΗΕ (Δις) και συμμετοχής σε Επιχειρήσεις UNIFIL. Τέλος ήταν Τακτικός Διοικητής (OTC) σε επιχείρηση εκκένωσης 182 αμάχων (Επιχείρηση ΑΓΗΝΩΡ) το 2014, από την Τρίπολη της Λιβύης.

Είναι παντρεμένος με την Αναστασία Κατσνδρή και πατέρας δύο υιών.



 

Τραγούδι του Λεονάρδου Μπουρνέλη ο …Κουρέας της Πλατείας Μενιδίου


Αντί στεφάνων ζήτησε τη στήριξη της ΑΡΩΓΗΣ η πρώην υπουργός και επί σειρά ετών Βουλευτής Ανατολικής Αττικής – Πανεπιστημιακός Εύη Χριστοφιλοπούλου

Ιδού η λιτή ανάρτησή της στην προσωπική σελίδα της στο face book 


Λίγα λόγια για τον εκλιπόντα


Έφυγε σήμερα από τη ζωή σε ηλικία 82 ετών ο Μεσσήνιος καθηγητής Δικαίου και Θεσμών και Πολιτικής της Χωροταξίας και Πολεοδομίας του Πανεπιστημίου Αθηνών Δημήτρης Χριστοφιλόπουλος.

Ο Δημήτρης Χριστοφιλόπουλος σπούδασε Νομικές και Πολιτικές Επιστήμες στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στους Θεσμούς και Πολιτική Φυσικού και Πολιτιστικού Περιβάλλοντος στη Γαλλία και στη Μεγάλη Βρετανία. Εργάστηκε ως σύμβουλος στο Υπουργείο Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων. Δίδαξε στο Εθνικό Μετσόβειο Πολυτεχνείο, ενώ από το 1982 έως και την αφυπηρέτησή του το 2006 δίδαξε στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης του Πανεπιστημίου Αθηνών τα μαθήματα «Εισαγωγή στο Δίκαιο» και «Θεσμοί και Πολιτική Χωροταξικού και Πολεοδομικού Σχεδιασμού».

Στο πλαίσιο του επιστημονικού του έργου συνέγραψε βιβλία για νομικά και πολεοδομικά ζητήματα, ενώ επί χρόνια αρθρογραφούσε στην “Ε” για θέματα πολεοδομίας, περιβάλλοντος και αστικής ανάπτυξης.

Ζωντανή ήταν πάντα η αγάπη του για την Καλαμάτα και ιδιαίτερα για τη γειτονιά που μεγάλωσε την Ράχη. Το 2012 μάλιστα, κατά την παρουσίαση της αυτοβιογραφίας του στο Πνευματικό Κέντρο Καλαμάτας είχε αναφέρει για το βιβλίο ότι “το έβγαλα για να προβάλω τη γειτονιά μου, τη Ράχη”, ενώ αναφερόμενος στη γειτονιά είχε πει: "Αν δεν ήμουν από τη Ράχη θα είχα καβαλήσει το καλάμι”.

Ήταν παντρεμένος με την πρώην υπουργό και πανεπιστημιακό Εύη Χριστοφιλοπούλου και απέκτησαν δύο παιδιά την Ελιάνα και τον Παύλο.

Η εξόδιος ακολουθία θα γίνει την Παρασκευή στην 11 π.μ. στον ναό της Αγίας Μαρίνας στην Εκάλη και το απόγευμα της ίδιας ημέρας θα ακολουθήσει η ταφή στο Νεκροταφείο Καλαμάτας.


 Παιδιατρική εξέταση για τη χορήγηση πιστοποιητικού ΑΔΥΜ σε μαθητές που δεν το είχαν προσκομίσει στο Σχολείο, διενήργησε για μια ακόμη φορά η παιδίατρος κ. Αναστασία Μπράχου, η οποία βρίσκεται πρόθυμα στο πλευρό των προσπαθειών μας, όποτε της ζητηθεί και συνδράμει το έργο μας.

Την ευχαριστούμε θερμά για την άμεση ανταπόκριση και την εθελοντική της συνεισφορά.