Ο “ΜΕΝΙΔΙΑΤΗΣ” βρέθηκε στην επίσημη πρεμιέρα της παράστασης Οίκος Μάκ – Μπεθ στο υπόγειο του θεάτρου Τέχνης Κάρολος Κουν, το βράδυ της Δευτέρας 30 Οκτωβρίου.
Ένα υπόγειο, ασφυκτικά γεμάτο από ανθρώπους του θεάτρου, των τεχνών και των γραμμάτων που απόλαυσαν μια πραγματικά ξεχωριστή παράσταση, που το κοινό παρακολούθησε στην κυριολεξία με κομμένη ανάσα!
Ένα υπόγειο, ασφυκτικά γεμάτο από ανθρώπους του θεάτρου, των τεχνών και των γραμμάτων που απόλαυσαν μια πραγματικά ξεχωριστή παράσταση, που το κοινό παρακολούθησε στην κυριολεξία με κομμένη ανάσα!
Ασφαλώς πρόκειται για ένα έργο που γεννά έντονους προβληματισμούς, συνειρμούς και παραλληλισμούς για την έννοια της εξουσίας, τις σχέσεις των ανθρώπων μέσα σε αυτή αλλά και του καθημερινού ανθρώπου που παλεύει να επιβιώσει σωματικά ηθικά και πνευματικά.
Για το υπόβαθρο και τη φιλοσοφία που γέννησε την παράσταση που κατά την άποψή μας ταράζει τα λιμνάζοντα ύδατα και ίσως γι΄ αυτό και να ενοχλήσει κάποιους, θα διαβάσετε παρακάτω τις θέσεις των ίδιων των δημιουργών της, του συγγραφέα Παναγιώτη Μέντη και του σκηνοθέτη Κωστή Καπελώνη.
Αυτό που μπορούμε εμείς να σας διαβεβαιώσουμε ως “αυτόπτες μάρτυρες” είναι πως βγαίνοντας από το υπόγειο του θεάτρου Τέχνης του Καρόλου Κουν θα νιώσετε αλλαγμένοι...
Στο..."κάτω της γραφής”, η εσωτερική αναζήτηση, δεν έβλαψε πότε, κανέναν!
Α! Και ευχής έργον θα ήταν, τη συγκεκριμένη παράσταση να δουν εκείνοι που σχετίζονται ή ονειρεύονται την οποιαδήποτε μορφή εξουσίας...
Όσο για τους ηθοποιούς Γιώργο Σταυριανό, Γιάννα Μαλακατέ, και Ηρώ Κωστή, απλά και οι τρεις, ήταν υπέροχοι!
Πηγή:https://www.viva.gr/tickets/theater/theatro-texnis-karolou-koun/oikos-mak-mpeth/
Παραστάσεις: από 16 Οκτωβρίου έως 28 Νοεμβρίου κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 21.15 και από 2 Δεκεμβρίου έως 31 Μαρτίου κάθε Σάββατο στις 18.00
Ένα πολιτικό, ψυχολογικό θρίλερ για τη σύγχρονη ευρωπαϊκή πολιτική πραγματικότητα και την αναμενόμενη μετα-δημοκρατία. Σε ένα τοπίο άμεσου μέλλοντος, αλλά και σκοτεινού μεσαίωνα, η άνοδος στην εξουσία, η κατάκτηση του στέμματος ή η αρχηγία του κόμματος, έχει τους ίδιους κανόνες εδώ και αιώνες. Ο Παναγιώτης Μέντης, μετά την Αδαμαντία, γράφει ξανά ένα έργο κατά παραγγελίαν για το Θέατρο Τέχνης, βασισμένο στον Μάκβεθ του Σαίξπηρ.
Σημείωμα του σκηνοθέτη
Ο Κύριος Μακ και η Κυρία Μπεθ, το ζεύγος ΜΑΚ-ΜΠΕΘ, είναι ένα δίπολο εξουσίας, που κυριαρχείται από το ερωτικό πάθος, αλλά και το πάθος της εξουσίας. Το τρίτο πρόσωπο του τριγώνου -μεταφυσικό και συγχρόνως οικείο και καθημερινό- σχολιάζει, ή υφίσταται στο πετσί του, το ανελέητο παιχνίδι των άρρωστων για εξουσία πρωταγωνιστών. Και αποδεικνύει ότι, ο καθημερινός άνθρωπος, που προσπαθεί να διασωθεί μέσα στον πολιτικό βούρκο, είναι ουσιαστικά ο πρωταγωνιστής του δράματος της Ζωής, εντελώς διαφορετικός από τους επίσημους πρωταγωνιστές: τα αναλώσιμα πιόνια της Ιστορίας, που αυταπατώνται, τυφλοί στ’ αυτιά, στα μάτια και στον νου.
Κωστής Καπελώνης
Σημείωμα του συγγραφέα
Η ψυχολογία της εξουσίας, ο στόχος, η κατάκτηση, η διαχείριση, σε μια εποχή που απαιτεί να διεκδικήσεις το τιμόνι, να ορίζεις τις αποφάσεις, να είσαι ο πρώτος, γιατί ο δεύτερος και όσοι έπονται απλά ακολουθούν και διεκπεραιώνουν τις επιλογές του πρώτου. Ο πρώτος θέλει να καθίσει στο θρόνο, να υπάρχει στο βιογραφικό του. Η επόμενη μέρα δεν ενδιαφέρει ποτέ τον επαγγελματία της εξουσίας. Η στιγμή της κατάκτησης είναι η δική του αιωνιότητα.
Το ζεύγος ΜΑΚΜΠΕΘ, είναι η παντοτινή αναφορά του πόθου και του πάθους για την εξουσία. Οι διαδικασίες κατάκτησης είναι εφιαλτικά προδιαγεγραμμένες στο πριν και το μετά την ύπαρξη του θηριώδους «Οίκου» που την ιστορία του έγραψε ο Σαίξπηρ, καταγράφοντας με ψυχαναλυτική μαεστρία, τις υπόγειες και απόκρυφες διαδρομές που το μυαλό μεταποιεί σε πράξεις.
Ο «Οίκος ΜΑΚΜΠΕΘ», που μέσα από μια πρόταση του Κωστή Καπελώνη, οργανώθηκε σε θεατρικό έργο, από τον Παναγιώτη Μέντη, εκθέτει τον ύπουλα αέναο τρόπο με τον οποίο τα πρόσωπα που επιθυμούν την εξουσία με μανία, κατακτούν τους στόχους τους, ακόμα και με το ρίσκο της απόλυτης καταστροφής. Αδιαφορώντας αν η καταστροφή εμπεριέχει και τους ίδιους. Έτσι κι αλλιώς η αλαζονεία της εξουσίας, περιφρονεί την έκβαση της επόμενης μέρας. Η ηδονή της εξουσίας μπορεί να συγκριθεί μόνο με την απόλυτη ερωτική ηδονή, που η διάρκειά της είναι η στιγμή, το ελάχιστο του χρόνου, που η ανθρώπινη ύλη φεύγει από οποιονδήποτε έλεγχο.
Στο δικό μας «Οίκο ΜΑΚ-ΜΠΕΘ» και την παράσταση που ετοιμάσαμε, σας υποδέχονται τρία πρόσωπα. Εκείνος, που θέλει την εξουσία όσο τίποτε άλλο. Εκείνη, που θέλει την εξουσία και γνωρίζει πως μέσω εκείνου και μόνο μπορεί να την κερδίσει. Και μια Κοινή γυναίκα, με βαθιά γνώση στα πάθη και τα λάθη των ανθρώπων. Τρία πρόσωπα που συναντιούνται σε μια μάχη αδιαφορώντας για την εξέλιξή της, για το αν θα υπάρχουν μετά την κατάκτηση του στόχου τους. Οι διεκδικητές της εξουσίας, που έχουν να αντιμετωπίσουν τους συνεργάτες, τους φίλους και τους αφοσιωμένους, με την ίδια καχυποψία που έχουν απέναντι στους αντιπάλους, τους δελφίνους, τους εχθρούς. Και η κοινή γυναίκα που πρέπει να επιβιώσει, αποδεχόμενη τη μοίρα των κοινών ανθρώπων, με δεδομένη την προδιαγεγραμμένη πλάνη της κοινής γνώμης.
Παναγιώτης Μέντης
Ο Κωστής Καπελώνης μιλά για τον Οίκο ΜακΜπεθ
Ο Κύριος Μακ και η Κυρία Μπεθ, το ζεύγος ΜακΜπεθ, ποθεί, διεκδικεί και ασκεί την εξουσία. Αντίθετα το τρίτο πρόσωπο του έργου υφίσταται τις συνέπειες των σκέψεων και των δράσεων του πρωταγωνιστικού ζεύγους, αποδεικνύοντας ότι ο καθημερινός άνθρωπος, που προσπαθεί να διασωθεί μέσα στον πολιτικό βούρκο, είναι ουσιαστικά ο πρωταγωνιστής του δράματος της Ζωής, εντελώς διαφορετικός από τους επίσημους πρωταγωνιστές. Ο Κωστής Καπελώνης, σκηνοθέτης της παράστασης του έργου Οικος ΜακΜπεθ του Παναγιώτη Μέντη που παρουσιάζεται στο Θέατρο Τέχνης, μας μίλησε για το εμπνευσμένο από το σύμπαν του Σαίξπηρ έργο και την παράσταση που ξεκινά από το κλασικό για να φτάσει μέχρι το σύγχρονο πολιτικό και κοινωνικό τοπίο.
Γιατί επιλέξατε ως αφετηρία για την παράστασή σας το έργο του Σαίξπηρ; Γιατί ένα καινούργιο έργο πάνω στην βάση του κλασικού;
Η επιλογή του έργου ξεκίνησε λίγο ανορθόδοξα. Πρώτα είχαμε τρεις ηθοποιούς που ήθελαν να συνεργαστούν μεταξύ τους -και μαζί μου- για να κάνουμε μια παράσταση. Στην έρευνα για το έργο, πήγε ο νους μου στον Μάκβεθ. Οι δυο θα μπορούσαν, πολύ ταιριαστά, να παίξουν το ζεύγος Μάκβεθ και η τρίτη ηθοποιός θα μπορούσε να είναι μια μάγισσα. Στο έργο του Σαίξπηρ αυτά τα τρία είναι ουσιαστικά τα κυρία πρόσωπα. Μετά, ο Μάκβεθ του Σαίξπηρ, θα μπορούσε κάλλιστα να είναι ένας σύγχρονος πολιτικός άνδρας, που για να ανέλθει στην εξουσία πρέπει να βγάλει από τη μέση, να παρακάμψει, όσους βρίσκονται εμπόδιο στο δρόμο του. Με τη στήριξη μιας συζύγου πιθανόν, γιατί πίσω από έναν σπουδαίο άνδρα βρίσκεται, σχεδόν πάντα, μια σπουδαία γυναίκα. Το εγχείρημα, να διασκευάσουμε το σαιξπηρικό έργο για τρία πρόσωπα, θεωρήθηκε παρακινδυνευμένο, οπότε κατέφυγα σε μια ιδέα περισσότερο παραγωγική. Να παραγγείλουμε σε έναν καλό συγγραφέα να γράψει ένα σύγχρονο έργο, βασιζόμενο στο έργο του Σαίξπηρ. Με τον Μέντη το είχαμε ξανακάνει αυτό το κατά παραγγελίαν, με επιτυχία δυο φορές κι έτσι επιχειρήσαμε να το ξανακάνουμε. Έτσι ήρθε το έργο “Οίκος Μακ-Μπεθ”, ένα πολιτικό θρίλερ για την μετα-δημοκρατική κοινωνία.
Πώς ερμηνεύετε την φράση: «Εκείνο που ποθούμε, αυτό μισούμε πιο θανάσιμα»;
Ο Μέντης ακολουθώντας τον Σαίξπηρ, αλλά και την ποίηση που είναι πανταχού παρούσα στο έργο, μπόλιασε τον “Οίκο Μακ-Μπεθ” με πολλές ποιητικές φράσεις, μια από τις οποίες είναι κι αυτή που λέτε. Και μάλιστα αυτή τη φράση την λένε σε διαφορετικά σημεία του έργου και οι δύο πρωταγωνιστές. Αν μπορώ να ερμηνεύσω μια ποιητική φράση, που για τον καθένα βέβαια λέει διαφορετικά πράγματα, θα μπορούσα να πω πως οι εκτός ελέγχου, ακραίοι πόθοι, ενώ τους απολαμβάνουμε και τους επιζητούμε, διαισθανόμαστε, αλλά και φοβόμαστε ότι μπορεί να οδηγήσουν στην καταστροφή, όπως συμβαίνει στο έργο του Σαίξπηρ. Στο έργο μας δεν συμβαίνει ακριβώς έτσι, αλλά η φράση στοχεύει στην ποιητική ευαισθησία του κάθε θεατή, που θα της δώσει τη δική του μοναδική ερμηνεία.
Πώς θα ορίζατε την σύγχρονη πολιτική πραγματικότητα;
Συγκεχυμένη και εγκυμονούσα. Η δημοκρατία του δυτικού κόσμου εγκυμονεί κινδύνους κατάργησης της, ενώ δίπλα της επιβιώνουν ακόμη σκοταδιστικά και βάρβαρα κατάλοιπα, ενός σκοταδιστικού παρελθόντος που αρνείται να εξαφανιστεί. Είναι φορές που νομίζω ότι ο κόσμος, αντί να πηγαίνει μπροστά, πάει ολοταχώς προς έναν νεο-μεσαίωνα. Ας ελπίσουμε ότι δεν θα συμβεί αυτό, ή τουλάχιστον δεν θα γίνει σύντομα.
Τι συνιστά επαναστατική πράξη στην εποχή μας;
Επαναστατική πράξη είναι κάθε πράξη που μπορεί βάσιμα να αλλάξει τον ρου της ιστορίας προς την κατεύθυνση της βελτίωσης των επικρατουσών συνθηκών. Όμως για κάθε περιοχή της γης, αυτές οι συνθήκες είναι πολύ διαφορετικές. Για να μιλήσουμε για τη δική μας κοινωνία, την άκρως καπιταλιστική, επανάσταση θα ήταν η άρνηση του καταναλωτισμού και της χειραγωγούμενης άποψης των πραγμάτων και αμέσως μετά η επιστροφή στα μαθηματικά της Φύσης. Να αποδεχτούμε ότι η φυσική νομοτέλεια είναι πάνω από την οικονομική λογική του άυλου πλαστικού χρήματος, που έκανε και τις ζωές μας πλαστικές και άυλες.
Μπορεί να συνυπάρξει η εξουσία με την ταπεινότητα και την σωφροσύνη ή νομοτελειακά συμβαδίζει με την διαφθορά;
Η εξουσία, σαν ιδέα, δεν υπάρχει στη φύση. Στη φύση υπάρχει η έννοια του ηγέτη, αλλά για το καλό της ομάδας ή του συνόλου των συγγενών ατόμων. Η νομοτέλεια της εξουσίας έχει δείξει στο πέρασμα των αιώνων, ότι πάει μαζί με την ιδιοτέλεια του ηγέτη, συνήθως για το προσωπικό του όφελος, -όπως εκείνος το αντιλαμβάνεται-, ή για το συμφέρον ενός συνόλου ανθρώπων, πάλι όπως ο ηγέτης το αντιλαμβάνεται.
Τα φύλα καθορίζουν με κάποιον τρόπο τους ανθρώπους ή το μόνο που έχει σημασία είναι η ουσία του χαρακτήρα;
Ο διαχωρισμός των φύλων υπάρχει στη φύση, με βασικό στοιχείο της διαφοράς την αναπαραγωγή και τη διαιώνιση του είδους. Όλες οι κοινωνικές διαφορές, ανά τους αιώνες, έχουν να κάνουν με την μερική στρέβλωση της φυσικής λειτουργίας. Διαχωρισμούς των φύλων έχουν επιβάλει οι θρησκείες, οι εξουσίες παντός είδους, μέσα στην οικογένεια ή στην κρατική δομή, για να ενισχύσουν και να διατηρήσουν οι ισχυροί την ισχύ τους.
Είναι καλό οι άνθρωποι να ακολουθούν τις ενστικτώδεις παρορμήσεις τους;
Αν ο άνθρωπος ήταν πιο κοντά στη φύση, οι ενστικτώδεις παρορμήσεις θα ήταν όπως των ζώων. Δεν θα πείραζαν κανένα. Ο σύγχρονος όμως δυτικός άνθρωπος έχει τόσο στρεβλή ιδέα για το καλό, που αν αφεθεί στις ενστικτώδεις παρορμήσεις του είναι πολύ εύκολο να γίνει χειρότερος από αιμοβόρο ζώο. Το αιμοβόρο ζώο σκοτώνει για να ζήσει, για να εξασφαλίσει την τροφή του. Ο αιμοβόρος άνθρωπος σκοτώνει για να βλέπει τα αίμα να ρέει. Ο ηλίθιος που περνάει με κόκκινο και στέλνει τον μοτοσυκλετιστή στο θάνατο είναι πολύ χειρότερος από την τίγρη που ξεσκίζει τη λεία της.
Έχετε ελπίδα για το μέλλον;
Για το άμεσο μέλλον, καμία. Όμως η Φύση όλα τα τακτοποιεί, επομένως θα υπάρξουν επόμενες γενιές που θα φροντίσουν την επιβίωση του ανθρώπινου είδους, με το τρόπο που η φύση θα ανεχτεί ή θα επιτρέψει. Ελπίζω ότι οι νεότεροι, δεν θα ανεχτούν να ζήσουν μια ζωή, όπως αυτήν που φαίνεται ότι τους περιμένει. Ελπίδα είναι η ανατροπή.
Υπάρχει κάποιο κομμάτι του έργου που σας συγκινεί ιδιαίτερα; Γιατί;
Το πρόσωπο που με συγκινεί στο έργο, μια και δεν είναι καθόλου εύκολο να συμπαθήσει κανείς το ζεύγος των πρωταγωνιστών με τη άμετρη μανία για εξουσία, είναι το τρίτο πρόσωπο του έργου, που εκφράζει τον μέσο ευαίσθητο πολιτικά άνθρωπο. Μια πόρνη πολυτελείας, που έχει πελάτες της όλη την υψηλή διεφθαρμένη κοινωνία, η οποία πληγωμένη από τις συνθήκες της ζωής εκφράζει μεν μια πεσιμιστική αντίληψη για τον κόσμο, όμως η απογοήτευση της είναι η καλύτερη κριτική για τον τερατώδη κόσμο που έφτιαξαν πολιτικοί τύπου Μάκβεθ. Πολιτικοί που θα ανέλθουν με κάθε τρόπο, ακόμη και προδίδοντας και αφανίζοντας αγαπημένους και φίλους. Η αλλαγή της γυναίκας αυτής από πόρνη πολυτελείας σε νοσηλεύτρια ηλικιωμένων γυναικών είναι από τα πιο συγκινητικά κομμάτια του έργου. Εκεί αποκαλύπτεται η ιδιαίτερη ευαισθησία και η τρυφερότητα της απέναντι στην καταστροφή και στον όλεθρο.
Από την Ήβη Βασιλείου
ΟΙΚΟΣ ΜΑΚ-ΜΠΕΘ του Παναγιώτη Μέντη στο Θέατρο Τέχνης
Υπόγειο
Πεσμαζόγλου 5, Αθήνα (χάρτης)
τηλέφωνο ταμείου: 2103228706
Παραστάσεις: από 16 Οκτωβρίου έως 28 Νοεμβρίου κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 21.15
και από 2 Δεκεμβρίου έως 31 Μαρτίου κάθε Σάββατο στις 18.00
Τιμές εισιτηρίων: 15€ | 10€ (μειωμένο – φοιτητικό) | 8€ (άνεργοι, ΑΜΕΑ)
προπώληση: http://www.viva.gr
Σκηνοθεσία –Σκηνικό : Κωστής Καπελώνης
Μουσική : Kalliopi
Κίνηση – Βοηθός σκηνοθέτη : Φαίδρα Σούτου
Φωτισμοί & Στίχοι τραγουδιών : Κωστής Καπελώνης
Παίζουν : Ηρώ Κωστή, Γιάννα Μαλακατέ, Γιώργος Σταυριανός
Και ολίγον "back stage"
Απαστράπτουσα η Γιάννα Μαλακατέ - (Μπεθ) και ο όμορφος Γιώργος Σταυριανός - (Μακ) χαμογελούν στον φωτογραφικό φακό του ΜΕΝΙΔΙΑΤΗ
Η πόλη των Αχαρνών έδωσε ηχηρό "παρών" στην επίσημη πρεμιέρα με την αγαπημένη ηθοποιό και φίλη της Γιάννας - Ράνια Παπαδάκου, το δραστήριο μέλος της Φιλότεχνης Λέσχης των Αχαρνών Αθανάσιο Κατάρα με τη σύζυγό του Όλγα και τη δημοσιογράφο Εύη Τριανταφύλλου που εν προκειμένω, έσπευσαν να δώσουν τα συγχαρητήρια τους εκτός από την συντοπίτισσα τους Γιάννα Μαλακατέ στην έτερη ηθοποιό της εξαίσιας παράστασης Ηρώ Κωστή (άκρη δεξιά) ... καθώς και στον Γιώργο Σταυριανό
 |
| Η πάντα λαμπερή Ράνια Παπαδάκου ανάμεσα στη Γιάννα Μαλακατέ και στον Γιώργο Σταυριανό |
Η φοιτήτρια δημοσιογραφίας του Καποδιστριακού Αθηνών και φαν της Υποκριτικής Τέχνης Ελευθερία Τριανταφύλλου παράτησε για λίγο τον φωτογραφικό φακό του ΜΕΝΙΔΙΑΤΗ, για να ποζάρει με τους... ΜΑΚ - ΜΠΕΘ!
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου